ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

...............................................................



Παρακολουθώ τα παιδιά που γράφουν εξετάσεις.


Με άγια προσήλωση σκυμμένα στην κόλλα τους μπροστά.

Πρόσωπα καθαρά, αρυτίδιαστα, να ανθίζουν θέλω.

Να τα φυλάει κάποιος θέλω, φωτεινά νάναι θέλω.

Κι ας ξέρω πως κάποτε θα γίνουν σαν και μας.

Ισως αν εμείς γινόμασταν σαν κι αυτά`

αυτά να μην γινόταν σαν κι εμάς.
 
Πόσο όμορφα είναι σκυμμένα στην κόλλα τους μπροστά,

μ άγια προσήλωση,


απ το μέλλον τους πιο δυνατά.





.....................................................................

1 σχόλιο:

Νimertis είπε...

η σκέψη σου φίλε εδώ μοιαζει με απαλό σεντόνι που σκεπάζει ένα παιδί το βράδυ... με άγγιξες...