ΚΗΠΟΣ





εμπρος λοιπον, ας κανουμε τωρα σχεδια, μεγαλεπηβολα σχεδια τωρα που ξεμπερδεψαμε με τις ψυχες, να κατασκευασουμε μεγαλα σταδια και μεγαρα , εμεις που ειμαστε αποικια βακτηριων σ ενα κοκκο αμμου ας ξεχυθουμε στο συμπαν, να ορισουμε τα μεγεθη αφου το μετρο χασαμε, εμεις που ειμαστε ζωυφια σε μια φλουδα πορτοκαλι ας κατακτησουμε την πλαση, να βρουμε το μεγα μυστικο, εσωκλειστοι στο μεγαλειο μας, εμεις ας απλωθουμε μεχρι τον χρονο, ν ακουσουμε την ηχω των αστρων στις μαραμενες μας αισθησεις, να διψαμε για αληθειες οσο ο διπλανος μας σφαδαζει, να κοιταμε τον ουρανο οσο το χωμα καρτερει, να βρουμε το ολον οσο αργοσβηνουμε, ν ανταμωσουμε χαρουμενοι πανου απ τα ερειπια , οι γενιες που εγιναν ληθη ας μας συντροφευουν,ετοιμοι να γινουμε ψηφια ας το παρουμε χαμπαρι, η σκοτεινη νοσταλγια θα ξεχαστει κι αυτη, θα ποναμε διχως νοστο, ανεπιστρεπτι ακυρωσαμε οτι ημασταν, κανει κρυο πολυ εκει εξω, κρυο πολυ το μεγαλειο μας, κρυο και αδικο το φορτιο μας, απλωνουμε χερια, αγκαλιαζουμε, αγκαλιαζομαστε σιωπηλα, νικησαμε, θριαμβευσαμε, παγωνουμε, τα τριζονια ειν εκει, των φρουτοδεντρων ο κηπος ακεραιος, μην αυτοπυρποληθουμε, φλογα μικρη να ζεστανει την μνημη

7 σχόλια:

goofyMAGOUFH είπε...

Όταν ήμασταν παιδιά
-τότε που δεν φοβόμασταν να κλάψουμε-
"κρύβαμε" τα χέρια μας στην ίδια τσέπη
για να ζεσταθούν.
Τώρα,
ακόμα και αυτοπυρπολημένοι
κρυώνουμε...

λογια εικονες τραγουδια είπε...

καλησπερα,
μια μικρη φλογα η οπως ειπες τα χερια στις τσεπες ηταν και ειναι αρκετα για να ζεσταθουμε

η αγρια θλιψη ειναι η αυτοπυρποληση
νομιζω πως απο την ληθη
προτιμοτερη ειναι η μνημη
φανταζει μελο και υπερβολικο αλλα ειμαστε απ τις τελευταιες γενιες
που θα εχουμε μνημη ενος μη ψηφιοποιημενου κοσμου

Ανώνυμος είπε...

Πολυ πικρα βλεπω

Νimertis είπε...

εμπρός λοιπόν... ας βγούμε από δω, ας ακυρώσουμε το εδώ, εμπρός λοιπόν, ας μην έχουμε πια ως αναβαθμό τον εαυτό αλλά ούτε ως πρόσχημα τίποτα από όσα μας στέρησαν... σε διαβάζω, σε ακούω, σε νιώθω ΛΕΤ και δεν μπορώ να μην ινχεύω ρίγη στο είναι μου...

λογια εικονες τραγουδια είπε...

ναι, ανεπιφυλακτα ναι,

να μην εχουμε ως προσχημα τιποτε απ αυτα που μας στερησαν

ναι φιλε νημερτη

Μαύρος Γάτος είπε...

Ο χωρισμός σε προ- μάτριξ και μετά μάτριξ είναι μόνο μία από τις πολλαπλές διαστάσεις του κόσμου

πάντα άνθρωποι πάγωναν αυτοπυρπολούνταν, πάντα κάποιοι άλλοι δεν ένιωθαν το παραμικρό

μέλλον είναι αυτό που δεν μπορούμε ούτε να φανταστούμε, μα ούτε και το παρόν μπορούμε

μόνο η ποίηση μπορεί να πλησιάσει κάπως την ουσία

κι εσύ την πλησίασες πολύ!

Καλημέρα

λογια εικονες τραγουδια είπε...

καλημερα, ουτε και το παρον μπορουμε να φανταστουμε λες,

ειναι φοβερο και νομιζω εχεις δικιο

τις προαλλες εκεινο το ζειμπεκικο σου με καθηλωσε,
πολυ με συγκινησε,
ηθελα να γραψω πολλα για αυτα που μου εβγαλε,
για τον ευγενικο του θρηνο
για τη βαθια ανατολη του
για την τραυματισμενη του ομορφια

ισως η πιο αυθεντικη διασταση του κοσμου ειναι η μουσικη
η πηγαια

σ ευχαριστω γατε!