ΣΤΕΡΙΑ

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

φτασαμε στο τερμα , λιγο ανθρωποι, λιγο τερατα,κοιταξαμε τους ουρανους,
αποφασισαμε να πεσουμε μεσα τους,
να γινουμε το αλαφροπεταγμα που δεν ειμαστε ,
γευτηκαμε παγωμενο χρονο, ακινητοποιηθηκαμε στον τοπο της μνημης ,
κατι μας ξεφευγε, το γυρεψαμε , γυρνουσαμε το κεφαλι αριστερα , αυτο ηταν δεξια,
γυρνουσαμε δεξια ,αυτο αριστερα,
ειδαμε στον καθρεφτη εναν αγνωστο, κρατησαμε την σαρκα μας στα χερια και στα βλεμματα,
οτι φευγει δεν ξαναρχεται , οτι χαθηκε , χαθηκε οριστικα,
σιγα σιγα το νιωσαμε το οριστικο,
ηταν πιο ευκολο να ζουμε οριστικα φθαρτοι,
φτιαξαμε μια κιβωτο απο νευροιστο ,
φυλακισαμε την ζωτικη της αθανασιας αυταπατη, κι ομως παλι ο καθρεφτης εδειχνε εναν αγνωστο,
παραμιλωντας φτιαξαμε στερια λιγα εκατοστα πιο ψηλη απ τον βαθυ μαυρο ωκεανο,
το ξεραμε πως ζουσαμε στο νησακι του λογου,
κι ο αγνωστος εκει, ο αγνωστος να μενει αγνωστος ακομη κι οταν μονο ανασαινουμε,
τοτε ολα αυτα διαλυθηκαν, γιναν σκονη,
ο αφεντης πονος ηταν παρων, ο αγνωστος δηλωθηκε ως πονος,
κι αλλος κατρακυλουσε, κι αλλος εσμιγε με αδειο , κι αλλος ετρεχε,
ολοι την ληθη ζητουσαμε, αλλοιμονο, ο αγνωστος ηταν ο πονος,
ο ανυποφορος πονος του να υπαρχεις κατασκευαζοντας το να υπαρχεις,
ομορφια πενθιμη, καθε ομορφια αποληγει σε πενθος,
να ζεις ειναι να μην ξερεις, να μην ξερεις ειναι να θυμασαι,
κι οταν ο καθρεφτης ραγισε εμεινε μονο ο παρατηρητης που παρατηρουσε
εναν ηθοποιο, εναν ποιητη, ενα κτηνος, ενα παιδι, εναν δρομεα,
μια μισοσκοτεινη αντιθετη φυση,
ο παρατηρητης επαψε να ειναι ηρεμος και τεμαχιστηκε σ απογνωση,
ο παρατηρητης επαψε να ειναι ακεραιος οταν απ τα ραγισματα απεδρασαν οι εαυτοι ,
παρατηρουσαν πια τον ιδιο να στεκεται μπροστα σε βαθυ πηγαδι,

η αποφαση δεν παρθηκε, στο πηγαδι μεσα κανεις δεν μπορει να παρατηρησει κανεναν,
οταν αραια και που βγει καποιος μονο σιωπα και θυμαται,
συνεχεια θυμαται, συνεχεια θυμαται,
η μνημη ειν η πατριδα που νιωθει, η πατριδα διχως σκιες,
η πατριδα οπου το φως δεν ξεχωριζει απ το σκοταδι,
οπου οι μορφες ανεβοκατεβαινουν ουρανιες κλιμακες, χθονιες κλιμακες,
καθολου κλιμακες

.
.
.
.
.
.
.

.

.

.

.

.

.

.