ΑΠΕΥΚΤΑΙΟ


.



.




.

.

.


να σου δωσω λιγο μισος να νιωσω ζωντανος
να μου δωσεις λιγο μισος να νιωσεις ζωντανος

θελω να νιωσω περισσοτερο ζωντανος
θελεις να νιωσεις περισσοτερο ζωντανος

κι αλλο εξουσια
κι αλλο χρημα
κι αλλο δυναμη

κι αλλο ζωντανος
πολυ ζωντανος

ακους;
αντεχεις;


δεν ακους ε;
δε πειραζει
ησυχια
ησυχια
ησυχια

τιποτα
ουτε μισος
ουτε ζωη

ησυχια
ησυχια
ησυχια
αδεια ησυχια

κι αλλη ησυχια
αδεια ησυχια

ξεχασα να σου πω
δε θα χρεωκοπησουμε

χα
δε χρεωκοπουν
τα ζομπι
.


.



.


.

.
.

8 σχόλια:

Νimertis είπε...

κάτι ήθελα να σου γράψω αλλά η ανατριχίλα από την... μουσική αυτή των όντων που έχει κατακλύσει το δωμάτιό μου με έχει αποσυντονίσει... ήχοι από τα ζόμπι... ήχοι από τα θηρία του ασυνειδήτου... δεν ξέρω αλλά με έχει επηρεάσει... καλημέρα φίλε μου ΛΕΤ... θα επιστρέψω...

λογια εικονες τραγουδια είπε...

αυτο δεν ειναι καλε μου φιλε;
να ζηταει καποιος, χρημα , εξουσια,
δυναμη, ολοενα και περισσοτερο , να ντοπαρεται με ισχυ , με αισθηματα αδηφαγα,
στο τελος δεν κατανταει νεκροζωντανος;

κι αυτο νομιζω πως πηγαζει απο πολυ βαθια, τοχουμε κι αυτο μεσα μας, ειμαστε και αυτο.

τους τελευταιους μηνες ολοι συζηταμε αν θα χρεωκοπησει η χωρα,
ποτε θα χρεωκοπησει, τι θα κανουμε , πως θα το κανουμε και σκεφτομαι ποιοι ειναι αυτοι που τελικα αποφασιζουν, αν μεσα τους ακουγεται αυτη η μουσικη, και το μονο που θελουν ειναι κι αλλη δυναμη, κι αλλη εξουσια , κι αλλη υποταγη για να νιωσουν ζωντανοι.

παρακολουθω ανελλιπως το τι γραφεις στον νημερτη και τις εξισου ενδιαφερουσες και διαφωτιστικες συζητησεις που γινονται στο ιστολογιο σου,

νομιζω πως απο ενα σημειο και μετα θα ησυχασουν τα πραγματα ,λυπαμαι που το λεω,
αλλα θα αποδεχτουμε οτι συμβαινει σαν φυσιολογικο οπως δεχομαστε τοσα αλλα,

αν σε κατι ελπιζω ειναι οτι μπορει ολη αυτη η ιστορια να μας φερει λιγο πιο κοντα ,να μας κανει λιγο πιο ανθρωπινους,

..δε ξερω..πραγματικα δε ξερω..πιο πολυ φοβαμαι τους γυαλισμενους , αψεγαδιαστους ανθρωπους που μιλανε "λογικα"..

Νimertis είπε...

αυτός ο ατελείωτος, απέραντος και φασιστικός οικονομισμός σε κάθε τι, σε κάθε πτυχή, σε κάθε μας πράξη, σε κάθε δράση... τις προάλλες έβλεπα ντοκιμαντέρ με τα σχετικά που έγιναν στην Αργεντινή το 2001 φίλε μου... πάγωσε η καρδιά μου... σκηνές Αποκάλυψης... άνθρωποι και ποντίκια... κι αυτοί ήρθαν να σώσουν κι εμάς... εκεί είναι που σκιάχτηκα πιο πολύ... αν είχα παιδιά φίλε ΛΕΤ, ειλικρινά σου λέω, θα ήμουν σε απόγνωση... σε βαθιά θλίψη... ελάχιστες οι φωνές αντίδρασης από διανοουμένους... κι αυτοί χαρακτηρίζονται γραφικοί ή γελοίοι ή μη πραγματιστές ή... έστω...
εξακολουθώ να ελπίζω μονάχα στην αφύπνιση των ανθρώπων φίλε μου... αν δεν πιαστούμε κι από κάπου πως θα ξημερωνόμαστε;
αλλά αυτό που γράφεις με ανατρίχιασε το περισσότερο:
νομιζω πως απο ενα σημειο και μετα θα ησυχασουν τα πραγματα ,λυπαμαι που το λεω,
αλλα θα αποδεχτουμε οτι συμβαινει σαν φυσιολογικο οπως δεχομαστε τοσα αλλα...
θα αποδεχτούμε...;

λογια εικονες τραγουδια είπε...

ειναι οντως ανατριχιαστικο καλε μου φιλε, κι αυτο και τα υπολοιπα που εχουμε δεχτει, η μαλλον ανεχτει,
θελω πολυ να εχω λαθος σ αυτη μου την εκτιμηση, πραγματικα το θελω,

για τον φασιστικο οικονομισμο συμφωνω απολυτα, αναρωτιεμαι τι κρυβεται πισω απ ολα αυτα, ποιος θα ειναι ο μελλοντικος τυπος ανθρωπου, που οδηγει ολο αυτο,

ειναι περιεργο, μεσα στην αποδοχη της ηττας μπορει να υπαρχει ελπιδα, κατι νεο ,ομορφο ,γεματο ζωτικοτητα να φυτρωσει,

αυτη η περιοδος που μοιαζει και ειναι ζοφερη ισως σε λιγα χρονια να καταγραφει ως η φαση που απαλλαγηκαμε απ τα σκουπιδια τα εσωτερικα κι εξωτερικα,

εκει που υπαρχει ανοχη, συνενοχη, ακομη κι αποδοχη, καποια στιγμη να πουμε οτι σταματαμε να παιζουμε,
οτι δεν μας αφορα πια ολο αυτο,
αυτος ο φασιστικος οικονομισμος,

ακουγεται πολυ ιδεαλιστικο και νεφελωδες αλλα εδω που φτασαμε κι εκει που παμε,
μαλλον κατι αναπαντεχο, που δεν υπακουει στους συνηθεις ορους και σχηματα μπορει να μας βγαλει απ το αδιεξοδο

Ανώνυμος είπε...

Ζοφεροι ειμαστε εμεις

λογια εικονες τραγουδια είπε...

απευκταιο

goofyMAGOUFH είπε...

Τελικά, νομίζω πως δεν κατάλαβα
τι απεύχεσαι
το χρήμα
την εξουσία
τη δύναμη
την ησυχία
το μίσος
τη ζωή
τη χρεωκοπία
τα ζόμπι
ή όλα;

λογια εικονες τραγουδια είπε...

μη καταντησουμε ζομπι που το μονο που θα μας κανει να νιωθουμε ζωντανοι θα ειναι η δυναμη, η αρπαγη, η επιβολη