.
.
.
.
εφυγε η μερα στο βελουδινο απαγκιο του φωτος
ψιθυροι τωρα απλωνονται βαθια στο δασος
πυγολαμπιδες παιζουν με τις φυλλωσιες
ετοιμαζεσαι να ονειρευτεις τον κοσμο
τον τραγικο κοσμο μ ελπιδα
ξεροντας πως θα πικραθεις
παλια οι βωλοι δεν σπαγανε
ωραια λαμπυριζαν
αλλαζαν χρωματα στα εκπληκτα ματια σου
ενας βωλος
κοσμος ολοκληρος στα χερια ενος παιδιου
τα τερατα μαγευονται
οταν τον κοιταν
.
.
.
4 σχόλια:
'ετοιμάζεσαι να ονειρευτείς τον κόσμο...'
αφήνω προς στιγμήν την πίκρα που με περιμένει στη γωνία
για μια στιγμή
έστω για μια στιγμούλα
το όνειρο δεν θα διαψευστεί
θα με αγκαλιάσει
και θα το αγκαλιάσω
με τους περίεργους νόμους της Φυσικής
που επικρατούν στα όνειρα
θα το χωρέσω μέσα μου
κι εκείνο εμένα...
για μια στιγμή μονάχα...
Π υ γ ο λ α μ π ί δ ε ς
σαν των πύργων τις ασπίδες
προστατεύουν τις ευαισθησίες μας!
καλημερα καλε μου φιλε!
ειμαστε κατασκευασμενοι απο το υλικο των ονειρων
παρα την αθλιοτητα μας
η μουσικη αφιερωμενη σ οσους τολμαμε(;) ακομη να ονειρευομαστε
καλημερα!
προτιμοτερες οι πυγολαμπιδες κι οι μπιλιες
προτιμοτερες απο χιλια ωριμα , σοβαρα , μεστωμενα, κατασταλαγμενα , υπευθυνα και ψαγμενα προσωπεια-τερατα
Δημοσίευση σχολίου