ΜΕΜΒΡΑΝΗ

.










.

λιγο αιμα
λιγο φως
μεσα στη μεμβρανη


.

                                                   


.

                                                          

3 σχόλια:

Νimertis είπε...

αυτός ο ακρωτηριασμός δεν έχει το ανάντι και το κατάντι μιας υποτιθέμενης ροής... έχει μονάχα το σοκ της μετωπικής σύγκρουσης με το Αιώνιο Τραύμα... κι αν λείπει το αίμα... το έγραψες εσύ φίλε μου... μέσα στη μεμβράνη...

λογια εικονες τραγουδια είπε...

καλε μου φίλε , αναρωτιεμαι , ολα αυτα, αυτες οι υποψιες , ειναι αληθεια, υπαρχουν;

δε ξέρω , δε ξερω τι να πω,
ειναι τραγικο να μη ξερουμε

καλυτερο να πουμε ,
πως ειμαστε μια πετσα κι εκει τελειωνουν ολα, ουτε το μεσα μας θα μαθουμε , ουτε το εξω,

μια πετσα, η μεμβρανη που συγκρατει
αυτο που δε ξερουμε-το μεσα μας,
η μεμβρανη που μας χωριζει απ αυτο που δεν ξερουμε-το εξω μας,

ειδες; ακομη κι ετσι μεθοδολογικα σκεφτομαι, μεθοδος,
κατι , καπως να παταμε, απο κατι να πιαστουμε, να νιωσουμε στερεοι,
σα ναχουν χυθει τα σωθικα και να τα κραταμε στο χερι, και να μη ξερουμε τι ειναι αυτο που κραταμε, και να ντρεπομαστε να τα δειξουμε ο ενας στον αλλο


να νομιζουμε πως δε φαινεται το τραυμα

λογια εικονες τραγουδια είπε...

μπορει το φως ναναι η αγνοια μας,
εκει,
σ ολα που δε ξερουμε ναναι το φως,
ελπιζω